การบันทึกโน้ต

การบันทึกโน้ตดนตรีสากล

บรรทัดห้าเส้น(staff) การบันทึกโน้ตสากลเพื่อใช่เป็นสื่อในการถ่ายทอดภาษาทางดนตรีจะต้องอาศัยบรรทัดห้าเส้น

ตัวโน้ต (note) เป็นสัญลักษณ์ทางดนตรีที่บันทึกไว้ในบรรทัดห้าเส้นเพื่อแสดงระดับเสยงสูง-ต่ำ ทั้งน้ลักษณะของตัวโน้ตที่บันทึกนั้นมีด้วยกันหลายลักษณะซึ่งจะได้กล่าวในหัวข้อต่อไป แต่ส่วนสำคัญของตัวโน้ตคือมีลักษณะเป็นวงกลมกึ่งวงรีซึ่งเรียกว่า หัวโน้ต 

ส่วนประกอบสำคัญของตัวโน้ต ได้แก่ ส่วนหัวตัวโน้ต และส่วนหางตัวโน้ต ซึ่งขึ้นอยู่กับลักษณะโน้ตต่างๆ

ตัวหยุด(rest)

              

เส้นน้อย (Leger Lines) เส้นน้อย คือ เส้นสั้นๆ ที่อยู่ต่ำกว่าหรือสูงกว่าบรรทัดห้าเส้น มีระยะห่างเท่ากับบรรทัดห้าเส้นโน้ตที่อยู่ต่ำหรือสูงมากๆ โดยจะเติมกี่เส้นก็ได้ขึ้นอยู่กับระดับเสียง ควรใช้วิธีการเปลี่ยนกุญแจประจำหลักหรือใช้เครื่องหมายคู่แปดช่วย เพื่อให้สะดวกต่อการอ่าน

กุญแจ (Clef) คือ สัญลักษณ์ทางดนตรีที่บันทึกไว้ที่บรรทัดห้าเส้น เพื่อกำหนดระดับเสียงโน้ตที่อยู่ในช่องและอยู่บนเส้นของบรรทัดห้าเส้น กุญแจที่ใช้ในปัจจุบันมี 3 แบบ ดังนี้

1.กุญแจซอล หรือกุญแจ G (G clef) คือ กุญแจที่กำหนดให้โน้ตซอล (G) อยู่บรรทัดเส้นที่ 2 กุญแจชนิดนี้นิยมมากในกลุ่มนักดนตรี นักร้อง ใช้กับเครื่องดนตรีที่นิยมทั่วไป เช่น กีตาร์ ไวโอลินทรัมเป็ต ฯลฯ กญแจซอลมีชื่อเรียกภาษาอังกฤษ คือ เทรเบิลเคลฟ (Treble clef)

2.กุญแจฟา หรือกุญแจ F (F clef) คือ กุญแจที่กำหนดให้โน้ตฟา (F) อยู่บนเส้นที่ 4 กุญแจชนิดนี้นิยมใช้กับเสียงร้องหรือเครื่องดนตรีที่มีเสียงต่ำ เช่น เชลโล เบส ทรอมโบน ฯลฯกุญแจฟามีชื่อเรียกภาษาอังกฤษอีกชื่อคือ เบสเคลฟ (Bass clef)

3.กุญแจโด หรือกุญแจ C (C clef) คือ กุญแจที่กำหนดให้เสียงโด (C) อยู่บนเส้นใดก็ได้ของบรรทัดห้าเส้น ให้เป็นเสียงโดกลาง